خمیازه کشیدن از اوایل 15 هفتگی در دوران جنینی آغاز می‌شود.

حیوانات ( خزندگان، جوندگان و ….) نیز مانند انسان خمیازه می‌کشند.

فرضیه‌های متعددی در ارتباط با علت خمیازه کشیدن وجود دارد که برخی از آنها در این مطلب ذکر شده‌اند.

چرا خمیازه می‌کشیم؟

خمیازه کشیدن منجر به افزایش حجم ریه‌ها، کشش عضلات و در نتیجه جایگزینی اکسیژن در خون می‌شود.

هم چنین کشش ریه‌ها به طور بالقوه ظرفیت آنها را افزایش داده و منجر به افزایش سطح هوشیاری فرد می‌گردد.

هنگامی که فرد شروع به خمیازه کشیدن می‌کند، کشش پرقدرت عضلات فک باعث افزایش جریان خون در گردن، صورت و سر می‌شود، بنابراین یکی از راه‌های کاربردی که بدن می‌تواند از طریق آن به طور طبیعی دمای خود را کنترل نماید خمیازه کشیدن است.

هم چنین خمیازه به عنوان یک راه حل مناسب برای خنک نگاه داشتن مغز محسوب می‌شود؛ چرا که با هجوم جریان ورودی و خروج اکسیژن، مغز خنک خواهد شد.

به کمک خمیازه کشیدن فشار داخل مغز به واسطه نفوذ هوا و افزایش فضای جمجمه افزایش پیدا می‌کند و با خروج اکسیژن، این فشار کاهش می‌یابد.

در صورتی که مکانیسم طبیعی بدن جهت خنک کردن مغز، عملکرد خود را به درستی انجام ندهد، داروهای القاکننده خمیازه به عنوان جبران این عملکرد طبیعی تجویز خواهند شد.

آیا خمیازه مسری است؟

در گذشته محققان بر این باور بودند که خمیازه تنها یک سیگنال از بدن است که نیاز به خوابیدن را بیان می‌کند، اما امروزه اعتقاد بر آن است که خمیازه کشیدن به معنی تغییر در سطح هوشیاری یا به دلیل خستگی می‌باشد.

هم چنین برخی از محققان بر این باورند که مُسری بودن خمیازه به دلیل ارتباط فکری افراد با یکدیگر اتفاق می‌افتد.

افرادی که ارتباط فکری بیشتری با دیگران دارند، تحت تاثیر خمیازه دیگران، بیشتر از سایر افراد خمیازه می‌کشند.

در بررسی‌های انجام شده، خمیازه در بیماران اوتیسم و شیزوفرنی مُسری نمی‌باشد.

هم چنین در کودکان زیر 4 سال و افراد مسن مُسری بودن خمیازه کمتر مشاهده شده است.

خمیازه کشیدن یکی از راه‌های ارتباطی غیرکلامی (حسی) افراد با یکدیگر و ناشی از تغییر در شرایط محیطی یا درون بدن بوده و فقط مختص انسان ها نیست، بلکه در گونه‌های پستانداران اولیه و سگ‌سانان نیز مشاهده می‌شود.