خودکشی
برای افراد سالمی که در دام افسردگی و ناامیدی گرفتار نیستند، درک این که چه عاملی می تواند باعث شود تعداد زیادی از افراد دست به خودکشی بزنند دشوار است.
طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی سالانه تقریبا یک میلیون نفر در اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند.
برای افراد سالمی که در دام افسردگی و ناامیدی گرفتار نیستند، درک این که چه عاملی می تواند باعث شود تعداد زیادی از افراد دست به خودکشی بزنند دشوار است.
اما فردی که تصمیم به خودکشی می‌گیرد آنقدر درد می کشد که نمی تواند انتخاب های دیگر را ببیند.
این افراد علیرغم تمایل به پایان دادن درد، اکثرا در مورد تصمیم به خودکشی درگیری عمیقی دارند و آرزو می‌کنند که یک گزینه دیگر به جای خودکشی وجود داشته باشد.
اما در چنین شرایطی نمی توانند انتخاب های دیگر را ببینند. از این رو لازم است که اطرافیان آن‌ها در مورد پیشگیری از خودکشی اطلاعاتی داشته باشند.
علایم هشدار دهنده خودکشی
علایم مهم هشدار دهنده خودکشی شامل موارد زیر است:
صحبت در مورد خودکشی یا آسیب رساندن به خود، صحبت کردن یا نوشتن مطالب زیادی درباره مرگ یا مردن و جستجوی مواردی که می تواند در اقدام به خودکشی استفاده شود، مانند اسلحه و دارو.
نظم دادن به امور، نوشتن وصیت نامه، بخشش اموال گرانبها، خداحافظی، دیدارها یا تماس های غیرمعمول یا غیرمنتظره با خانواده و دوستان.
هم چنین احساس آرامش ناگهانی و خوشبختی پس از افسردگی شدید می تواند به معنای تصمیم گیری فرد برای اقدام به خودکشی باشد.
اگر فرد دچار اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی باشد، از وابستگی به الکل رنج ببرد، قبلا اقدام به خودکشی کرده باشد یا سابقه خودکشی در خانواده داشته باشد، خطر ارتکاب به خودکشی در او بیشتر است.
پیشگیری از خودکشی
اگر علایم هشدار دهنده خودکشی را در یکی از نزدیکان خود مشاهده کردید، ممکن است از خود بپرسید چه کاری از دست شما بر می آید؟
- با او صحبت کنید: صحبت کردن با فردی که تمایل به خودکشی دارد می تواند بسیار بسیار کمک کننده باشد. به شخص اجازه دهید بداند که برایتان مهم است و تنها نیست. به او اجازه دهید صحبت کند و احساسات خود را تخلیه کند. دلسوز او باشید ولی او را قضاوت نکنید. به او اطمینان دهید که برای کمک در دسترسش هستید و احساسات خودکشی موقتی است. به او بگویید که زندگی او برای شما مهم است.
از گفتن جملاتی مانند: “تو انگیزه های زیادی برای زندگی کردن داری” ، “خودکشی تو به خانواده ات آسیب می رساند” یا “فقط از این حالت بیرون بیا” خودداری کنید.
- کمک تخصصی بگیرید: تمام توان خود را به کار بگیرید تا او کمکی که نیاز دارد را بدست آورد. از مشاور برای او وقت بگیرید. فرد را تشویق کنید که به یک متخصص سلامت روان مراجعه کند، به یک مرکز درمانی برود یا او را برای ملاقات با دکتر همراهی کنید. اگر پزشک دارویی تجویز می کند، مطمئن شوید که آن را طبق دستورالعمل مصرف می کند. از عوارض جانبی احتمالی دارو آگاه باشید و در صورت بدتر شدن وضعیت حتما به پزشک اطلاع دهید. یافتن دارو یا درمانی که برای یک شخص خاص مناسب است، اغلب به زمان و تداوم عمل نیاز دارد.
- امن کردن محیط: ابزارهای احتمالی خودکشی، مانند قرص، چاقو، تیغ یا اسلحه گرم را از بین ببرید. اگر فرد ممکن است بیش از حد دارو مصرف کند، داروها را از دسترس خارج کرده و فقط در صورت نیاز فرد به او بدهید.
فهرست شماره تلفن‌های فوریتی خودکشی
اگر خودتان یا یکی از نزدیکانتان قصد خودکشی دارید، لطفا کمک بگیرید شاید راهی برای نجات یک زندگی وجود داشته باشد.
سازمان بهزیستی کشور: خدمات این سازمان به صورت رایگان و از سه راه اینترنتی، حضوری و تلفنی قابل دسترسی هستند.
تلفنی: خط تلفن سه رقمی ۱۲۳
اورژانس اجتماعی (وابسته به سازمان بهزیستی ایران) در جهت اورژانس‌های اجتماعی -که خودکشی نیز بخشی از آن است- به صورت شبانه‌روزی به ارائه خدمات می‌پردازد.
هم چنین شماره ۱۴۸۰ برای مشاوره تلفنی رایگان از ساعت ۶ صبح تا ۹ شب از سراسر کشور قابل دسترسی است.
اینترنتی: با ثبت نام در وبسایت Moshaver.behzisti.ir
حضوری: با جست‌وجو و یافتن نزدیک‌ترین مرکز مشاوره در وبسایت بهزیستی به نشانی:
The Iran National Organization of Well Being
شماره 54467000-021 (ره‌آوا خط مستقیم مداخله بحران روانپزشکی) از ساعت 2 بعداظهر تا 12 شب دستیاران روانپزشکی بیمارستان روزبه پاسخگوی افرادی خواهند بود که در شرایط بحران و نیازمند مداخله فوری روانپزشکی هستند.
