انفلوآنزا یک عفونت ویروسی است که به سیستم تنفسی، بینی، گلو و ریه ها حمله می کند.

در اکثر افراد، انفولاآنزا به خودی خود برطرف می شود؛ اما گاهی انفولاآنزا و عوارض آن می تواند کشنده باشد.

افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض آنفلوانزا هستند؛ عبارتند از:

• کودکان خردسال زیر 5 سال، به ویژه کودکان زیر 6 ماه؛
• بزرگسالان بالای 65 سال؛
• ساکنان خانه های سالمندان؛
• زنان باردار و زنانی که دو هفته از زایمان آن ها گذشته است؛
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند؛
• افرادی که بیماری های مزمن مانند آسم، بیماری قلبی، بیماری کلیوی، کبدی و دیابت دارند؛
• افرادی که بسیار چاق هستند و شاخص توده بدنی (BMI) آن ها 40 یا بالاتر است.

ممکن است انفلوآنزا در ابتدا مانند یک سرماخوردگی ساده با آب ریزش از بینی، عطسه و گلو درد به نظر برسد.

علایم سرماخوردگی معمولا به کندی تشدید می شود، در صورتی که علایم  انفلوآنزا سریع و ناگهانی بروز می کند.

اگرچه  علایم سرماخوردگی هم آزار دهنده است؛ اما اگر انفلوآنزا باشد، حال عمومی فرد بدتر خواهد بود.

علایم و نشانه های انفلوآنزا عبارتند از:

• تب
• درد های عضلانی
• لرز
• سرفه های خشک و مکرر
• تنگی نفس
• خستگی و ضعف
• گرفتگی یا آب ریزش بینی
• گلو درد
• چشم درد
• استفراغ و اسهال (این علایم بیشتر در کودکان شایع است)

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اکثر افراد مبتلا به انفلوآنزا می توانند در خانه بمانند و نیازی به مراجعه به پزشک نیست؛ اما برخی از افراد که دارای بیماری های زمینه ای هستند و یا افراد خردسال، مسن و افرادی که علایم اضطراری در آن ها بروز می کند نیاز به مراجعه به پزشک دارند.

ممکن است پزشک برای بیماران داروهای ضد ویروس تجویز کند که مصرف داروهای ضد ویروسی ممکن است طول دوره بیماری را کاهش دهد و به جلوگیری از مشکلات جدی تر کمک کند.

اگر علایم و نشانه های اضطراری انفلوآنزا را دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

علایم و نشانه های اضطراری برای بزرگسالان:

• مشکل در تنفس یا تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• سرگیجه مستمر
• تشنج
• بد تر شدن حال عمومی
• ضعف شدید یا درد عضلانی شدید

علایم و نشانه های اضطراری در کودکان :

• مشکل در تنفس
• کبودی لب ها
• درد قفسه سینه
• کم آبی بدن
• درد شدید عضلانی
• تشنج
• بد تر شدن حال عمومی

علت بیماری

وقتی فرد مبتلا،  سرفه، عطسه یا صحبت می کند، ویروس انفلوآنزا ‏در قطره های تنفسی خارج شده از دهان و یا بینی فرد مبتلا  وجود دارد؛ اگر شما این قطرات را به صورت مستقیم استنشاق کنید و  یا از طریق لمس سطح آلوده به ویروس، مانند تلفن یا صفحه کلید کامپیوتر، ویروس روی دستان شما بنشیند و سپس به چشم، بینی یا دهانتان منتقل شود، شما دچار بیماری می شوید.

افراد مبتلا به ویروس احتمالا از حدود یک روز قبل از بروز علایم تا حدود پنج روز پس از شروع بیماری می توانند ناقل بیماری باشند؛ ممکن است کودکان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مدت زمان طولانی تری ناقل بیماری باشند.

عوامل خطر

عواملی که می تواند خطر شدت بیماری و یا عوارض آن را در شما بیشتر کند عبارتند از:

• سن

      انفلوآنزای  فصلی  بیشتر در کودکان 6 ماه تا 5 سال و بزرگسالان 65 سال یا بالاتر  بروز می کند.

• شرایط زندگی یا کاری

افرادی که در محل زندگی یا کار خود با افراد زیادی در ارتباط هستند، مانند خانه  سالمندان، خوابگاه ها ،بیمارستان ها ،سربازخانه ها و….

• سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و یا کورتون  استفاده می کنند، بیماران مبتلا به سرطان، بیماران پیوندی و یا مبتلا به ایدزراحت تر از سایرین به انفلوآنزا مبتلا می شوند و یا احتمال بروز عوارض در آن ها بیشتر است.

• بیماری های مزمن

افراد دارای بیماری های مزمن  مانند بیماری های آسم، دیابت، بیماری های قلبی، بیماری های سیستم عصبی، اختلالات متابولیسم، بیماری های ریوی، خونی و کلیوی، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض انفلوآنزا هستند.

بارداری

زنان باردار به خصوص در سه ماهه دوم و سوم بیشتر دچار عوارض انفلوآنزا می شوند. زنان تا دو هفته پس از زایمان نیز ممکن است دچار عوارض مربوط به انفلوآنزا شوند.

• چاقی

خطر ابتلا به عوارض انفلوآنزا در افراد با شاخص توده بدنی 40 و بالاتر بیشتر است.

پیشگیری

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC) واکسیناسیون سالانه انفلوآنزا را برای همه افراد 6 ماه به بالا توصیه می کند.

واکسن انفلوآنزا می تواند خطر ابتلا به این بیماری و شدت آن را کاهش داده و خطر ابتلا به نوع حاد و زمان بستری در بیمارستان را کاهش دهد.

واکسن انفلوآنزا صد درصد موثر نیست؛ بنابراین انجام اقدامات مختلف برای کاهش شیوع عفونت نیز مهم است. این اقدامات عبارتند از:

• شستن دست ها

شستن مداوم دست ها با آب و صابون حداقل به مدت 20 ثانیه، و در صورتی که به آب و صابون دسترسی ندارید، می توانید از ضدعفونی کننده های حاوی الکل استفاده کنید.

• دست نزدن به صورت

به دهان، بینی و چشم های خود دست نزنید.

• هنگام عطسه یا سرفه جلوی دهان خود را بگیرید

هنگام عطسه یا سرفه دستمال کاغذی یا آرنج خود را جلوی دهان بگیرید و سپس دست های خود را بشویید.

• سطوح را تمیز کنید

به طور مرتب سطوحی که بیشتر با آن ها سر و کار دارید را تمیز کنید تا از شیوع عفونت، از طریق تماس دست با سطوح آلوده و بعد تماس دست با صورت، جلوگیری کنید.

• از ازدحام جمعیت پرهیز کنید

انفلوآنزا ‏ به راحتی در هر جا که تجمع باشد، در مهدکودک ها ، مدارس، ساختمان های اداری، سالن های اجتماعات و وسایل حمل و نقل عمومی شیوع پیدا می کند. با اجتناب از حضور در اجتماعات در فصل اوج انفلوآنزا  احتمال عفونت را کاهش می دهید.

هم چنین، از تماس با افراد بیمار خودداری کنید. اگر خودتان بیمار هستید حداقل 24 ساعت بعد از قطع شدن تب در خانه بمانید تا احتمال سرایت بیماری به دیگران کاهش یاد.

طی همه گیری بیماری کووید 19، ممکن است هم کووید 19 و هم انفلوآنزا هم زمان شیوع پیدا کنند.

بهتر است علاوه بر اقدامات ذکر شده بالا موارد زیر را نیز رعایت کنید:

 فاصله اجتماعی (فاصله فیزیکی) را رعایت کنید و خارج از خانه حداقل فاصله 2 متری خود با دیگران را رعایت کنید.

 از ماسک نیز استفاده کنید.

درمان

معمولا برای درمان انفلوآنزا  بیشتر از هر چیزی به استراحت و مایعات فراوان نیاز دارید.

اما اگر به یک عفونت شدید مبتلا هستید یا بیشتر در معرض خطر عوارض هستید، ممکن است پزشک داروی ضد ویروس ‏ تجویز کند.

هرگز بدون تجویز پزشک از داروهای ضد ویروس استفاده نکنید.

از جمله عوارض جانبی داروهای ضد ویروس  تهوع و استفراغ می باشد. با مصرف این دارو ها به همراه غذا می توان عوارض جانبی آن ها را کاهش داد.

سبک زندگی و درمان های خانگی

اقدامات زیر می تواند به کاهش علایم در شما کمک کند:

• مصرف فراوان مایعات

برای پیشگیری از کم آبی، تا حد ممکن آب، نوشیدنی های گرم و سوپ مصرف کنید.

• استراحت

بیشتر بخوابید تا به سیستم ایمنی بدن کمک کنید با ویروس مبارزه کند. ممکن است نیاز باشد بسته به شدت علایم بیماری، میزان فعالیت خود را تغییر دهید.

• مصرف مسکن

از مسکن های بدون نسخه، مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید تا با درد ناشی از بیماری مقابله کنید.

کودکان و نوجوانان، نباید به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری، یک بیماری نادر اما کشنده، آسپرین مصرف کنند. (آسپرین در کودکان تنها با تجویز پزشک امکان پذیر است.)

برای کمک به کنترل شیوع انفلوآنزا در جامعه، تا 24 ساعت بعد از قطع شدن تب در خانه بمانید. تا زمانی که بهتر نشدید از حضور در اجتماعات خودداری کنید.

اگر لازم است تا از خانه خارج شوید و به پزشک مراجعه کنید، ماسک بزنید و به طور مرتب دست هایتان را با صابون بشویید.