زگیل تناسلی یک عفونت ویروسی است که  عامل بروز زگیل‌های پوستی یا مخاطی در ناحیه تناسلی می‌باشد.

این بیماری در مواردی منجر به سرطان دهانه رحم می‌شود.

انواع دیگری از سرطان مانند سرطان‌های مقعد، دهانه واژن و حلق نیز با بروز زگیل تناسلی در ارتباطند.

این عفونت‌ها غالبا از طریق روابط جنسی یا تماس پوستی منتقل می‌شوند.

با این حال تزریق واکسن می‌تواند از بروز سرطان دهانه رحم یا ناحیه تناسلی  ناشی از این عفونت پیشگیری کند.

علایم

این عفونت اغلب با ایجاد زگیل در نواحی درگیر همراه است؛ این زگیل‌ها در واقع ضایعات مسطح، کوچک، به شکل گل کلم و برجسته می‌باشند.

در خانم‌ها زگیل‌های تناسلی غالبا در  اطراف واژن ظاهر می‌شود اما ممکن است در مجاورت مقعد، دهانه رحم یا واژن نیز بروز کنند.

این زگیل‌ها در آقایان معمولا بر روی آلت تناسلی و بیضه‌ها ایجاد می‌شود.

زگیل‌های تناسلی معمولا با درد یا ناراحتی همراه نیستند اما ممکن است باعث خارش شوند.

سرطان دهانه رحم

تقریبا تمام انواع سرطان‌های دهانه رحم به دلیل زگیل تناسلی ایجاد می‌شوند.

از آنجایی که مراحل اولیه سرطان دهانه رحم اساسا علامت خاصی ندارد، بهترین راه برای جلوگیری از این سرطان، واکسینه شدن است.

هم چنین لازم است خانم‌ها به طور دوره‌ای تست‌های غربالگری را انجام دهند تا  تغییرات پیش سرطانی اولیه را شناسایی کنند.

دستورالعمل‌های کنونی توصیه می‌کند که زنان در سنین 21 تا 29 ساله، 3 سال یک بار و زنان در سنین 30 تا 65  هر سه سال یک بار تست پاپ اسمیر را انجام دهند؛ اما زنان بالای 65 سال در صورت داشتن 3 تست نرمال پاپ اسمیر پشت سر هم، دیگر نیازی به این آزمایش ندارند.

دلایل بروز بیماری

زگیل تناسلی زمانی بروز می‌کند که ویروس آن از طریق بریدگی، خراش یا پارگی سطح پوست، وارد بدن شود.

این ویروس از طریق رابطه جنسی و سایر انواع تماس‌های پوستی در ناحیه تناسلی به سایر افراد منتقل می‌شود.

زگیل‌های ناشی از این عفونت مُسری هستند و در اثر تماس مستقیم پوست سایر افراد با زگیل‌ها، این عفونت به آنها نیز سرایت خواهد کرد.

علاوه بر این در صورت لمس یک شی که با زگیل‌ها در تماس بوده است نیز بیماری قابل سرایت می‌باشد.

عوامل خطرزا

ریسک فاکتورهای ابتلا به زگیل تناسلی عبارتند از:

• داشتن شرکای جنسی متعدد: داشتن چندین شریک جنسی یا یک شریک جنسی که چندین شریک جنسی دارد خطر ابتلا را افزایش خواهد داد.
• سن: زگیل‌ تناسلی بیشتر در  جوانان و بزرگسالان بروز می‌کند.
• ضعف سیستم ایمنی
• آسیب‌های پوستی: مناطقی از پوست که  آسیب دیده‌اند، مستعد ورود ویروس هستند.
• تماس پوستی با افراد مبتلا: لمس زگیل‌های ناشی از این بیماری یا تماس با اشیایی که ممکن است در تماس با زگیل‌های فرد مبتلا بوده باشند، مانند حمام عمومی یا استخرها، می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.

پیشگیری

خطر ابتلا به زگیل‌های تناسلی  با دنبال کردن راهکارهای زیر کاهش خواهد یافت:

• داشتن تنها یک شریک جنسی
• کاهش تعداد شرکای جنسی
• استفاده از کاندوم لاتکس
• واکسینه شدن

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها توصیه کرده که تزریق واکسن علیه زگیل تناسلی برای دختران و پسران  از ابتدای 9 سالگی انجام شود.

بهتر است تزریق این واکسن قبل از برقراری اولین تماس جنسی انجام شود.

اما زمانی که شخصی به عفونت پاپیلوما مبتلا شد، ممکن است تزریق واکسن دیگر فایده نداشته باشد.

به علاوه پاسخ فرد به واکسن در سنین پایین‌تر بیشتر خواهد بود. اما اگر شخصی قبل از آلوده شدن به عفونت پاپیلوما این واکسن را تزریق کرده باشد می‌تواند از اکثر موارد سرطان‌های دهانه رحم جلوگیری کند.

این مرکز هم چنین توصیه می‌کند که افراد بالای 9 سال و زیر 15 سال، دو دوز واکسن به فاصله  6 ماه و افراد بالای 15 سال تا 26 سال نیز 3 دوز واکسن را به فواصل 1 و 4 ماه تزریق کنند.