اختلال شیپور استاش در کودکان
اختلال عملکرد شیپور استاش می‌تواند علایم آزاردهنده، مانند شنیدن صدای خود یا اکو شدن صدا، ایجاد کند.
شیپور استاش، مجرایی است که گوش میانی را به حلق متصل می‌کند.
اختلال عملکرد شیپور استاش می‌تواند علایم آزاردهنده بسیاری برای بیمار ایجاد کند.
اگر زمانی که شیپور استاش به طور طبیعی بسته شده، نتواند به طور طبیعی باز شود، بیمار احساس می‌کند که گوشش پر از جرم است یا صدای شکستن یا زنگ را بشنود؛ حتی ممکن است به طور موقت شنوایی خود را از دست بدهد.
اختلال دیگری که کمتر شایع است مربوط به زمانی است که شیپور استاش برای مدت طولانی‌تری باز مانده باشد.
افرادی که به این مشکل دچار هستند غالبا صدای خودشان را می‌شنوند یا صدا برایشان اکو می‌شود و غالبا از پُری گوش شکایت دارند.
عملکرد شیپور استاش
اندازه شیپور استاش در هر گوش حدود 35 میلی متر است که در گوش میانی و پشت گلو واقع شده است.
سه عملکرد اصلی شیپور استاش عبارتند از:
- تهویه و تنظیم فشار هوا در فضای گوش میانی
- تخلیه مایعات گوش میانی
- جلوگیری از ورود مایعات گلو یا بینی به داخل گوش میانی
در حالت عادی، مجاری شنوایی شیپور استاش بسته‌اند اما برای تنظیم فشار در گوش میانی، لازم است چندین مرتبه باز و بسته شوند؛ هنگام غذا خوردن، خمیازه کشیدن یا صحبت کردن نیز لازم است این مجاری باز شوند.
در کودکان، مجاری شیپور استاش باز است و تنظیم فشار هوا با گریه کردن انجام می‌شود.
سر و صداهای ناگهانی بلند نیز می‌توانند باعث ایجاد فشار شدید در گوش‌ها شوند؛ البته شیپور استاش باز به کاهش آسیب بالقوه گوش کمک می‌کند.
استخوان‌های کوچک و ظریف داخل گوش میانی شما به وسیله مایعات خاص موجود در شیپور استاش (که در پشت گلوی واقع است) شسته و روغن کاری می‌شوند.
فعالیت مُژک‌ها و عضلات خاص، مانع از آن می‌شود که ترشحات بینی و گلوی شما به داخل گوش میانی برگردد.
دلیل اختلال عملکرد شیپور استاش
شاید شایع‌ترین دلیل مسدود شدن یا اختلال عملکرد شیپور استاش، عفونت بخش فوقانی سیستم تنفسی (مانند سرماخوردگی) باشد.
پوشش داخلی شیپور استاش، بافتی مشابه بافت داخلی بینی دارد.
اگر بینی شما متورم است یا به دلیل سرماخوردگی دچار گرفتگی شده، ممکن است مجاری شنوایی شما نیز همان واکنش را نشان دهند.
یکی از مشکلات شایع در سرماخوردگی، ترشح پشت حلق به دلیل عفونت سینوس است.
زمانی که دراز کشیده‌اید، این مایعات به پشت گلوی شما و در جایی که مجاری هوایی از آنجا خارج شده‌اند، بر می‌گردد و باعث ایجاد ورم و التهاب می‌شود.
در کودکان، محل تخلیه شیپور استاش در مجاورت لوزه ها قرار دارد. لوزه ها بافت‌های لنفاوی هستند که در صورت التهاب یا عفونت، بزرگ‌تر شده و باعث گرفتگی شیپور استاش می‌شوند.
بزرگ شدن مزمن لوزه ها، به خصوص در کودکان، می‌تواند باعث تنفس از دهان، خرخر، و یا تودماغی شدن صدا شود.
اختلال عملکرد شیپور استاش عامل مهمی در ایجاد عفونت گوش میانی کودکان محسوب می‌شود. افقی تر بودن مجاری شنوایی درکودکان کم سن و سال، باعث می‌شود تخلیه مایعات گوش با مشکل مواجه شود.
در 6 سالگی که گردن کودک به اندازه کافی کشیده و بلند شده، تهویه هوای گوش بهبود پیدا می‌کند.
به علاوه کودکان بیشتر از بزرگسالان در خطر ابتلا به سرماخوردگی قرار دارند و ممکن است 6 تا 9 بار در سال به سرماخوردگی مبتلا شوند که این میزان در کودکانی که به مهدکودک می‌روند حتی بیشتر است.
آلرژی نیز یکی از عوامل ابتلا به اختلال عملکرد شیپور استاش است.
مانند سرماخوردگی، آلرژی نیز باعث ورم کردن بافت‌هایی می‌شود که مسئول حفظ عملکرد طبیعی مجاری شنوایی هستند.
سرماخوردگی عموما حدود یک هفته به طول می‌انجامد در حالی که علائم آلرژی ممکن است در تمامی روزهای سال دیده شود.
افرادی که سیگار می‌کشند یا در معرض دود سیگار قرار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال عملکرد گوش می‌باشند؛ چرا که مصرف سیگار باعث تخریب مُژک‌های داخل مجاری شنوایی شده و در مایعات گوش میانی اختلال ایجاد می‌کند.
