کیست بیکر یا کیست پوپلیته، کیسه پر از مایعی در پشت زانو ها است و اغلب باعث برآمدگی و احساس سفتی می شود.

علایم کیست بیکر

در خیلی از مواقع این کیست ها علایمی ندارند، اما ایجاد این کیست ها می تواند موجب علایم زیر شود:

• تورم پشت زانو
• تورم و التهاب در  ساق پا
• زانو درد
• سفتی در زانوها؛ فرد نمی تواند زانوی خود را خم کند

علل بیماری

علل کیست بیکر عبارتند از:

• ورم زانوها. این اتفاق زمانی رخ می دهد که میزان مایع روان کننده ای که در محفظه زانو قرار دارد، زیاد شود. وقتی بر اثر افزایش میزان این مایع، فشار زیاد می شود،  این مایع به فضای پشت زانو نشت کرده و در پشت زانو جمع می شود و کیست به وجود می آید.
• آرتریت و التهاب مفاصل. افراد مبتلا به انواع آرتریت اغلب دچار این کیست می شوند.
• آسیب دیدگی. آسیب دیدگی های زانو حین ورزش ممکن است منجر به کیست بیکر شود.
• نقرس. نقرس نوعی از آرتریت است که در اثر افزایش مقدار اسید اوریک در خون به وجود می آید و ممکن است منجر به کیست بیکر شود.

تشخیص بیماری

اگر هر یک از علایم ذکر شده را دارید و دچار مشکل شده اید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

پزشک معاینات لازم را انجام می دهد تا سایر علت های خطرناک و جدی، مثل گیر کردن لخته خون، را تشخیص دهد.

همچنین ممکن است برای تشخیص دقیق تر دستور عکس برداری، مثل سونوگرافی یا ام آر آی (MRI) بدهد.

درمان

ممکن است نیاز به هیچ گونه درمانی نداشته باشید.

این کیست ها خطرناک نیستند و اصولا خود به خود بر طرف می شوند.

ضمنا، برای کاهش درد و احساس راحتی بیشتر، می توانید درمان های زیر را در منزل انجام دهید.

• روی ناحیه کیست، کمپرس سرد قرار دهید. این کار سبب کاهش التهاب می شود. همچنین می توانید از باند کشی هم استفاده کنید.
• برای کاهش درد و التهاب از مسکن های بدون نسخه مثل ایبوپروفن استفاده کنید.
• استراحت کنید. در صورت امکان پایتان را بالا تر از سطح بدن قرار دهید. با این کار التهاب کاهش پیدا  می کند. هنگام راه رفتن از عصا کمک بگیرید تا فشار کمتری روی پاها باشد.

اگر با کمک این روش ها بهتر نشدید، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک یکی از روش های زیر را توصیه کند:

• استروئید ها: این دسته از داروها به کاهش التهاب کمک می کند.
• آسپیراسیون (تخلیه کردن): پزشک می تواند مایع داخل کیست را تخلیه کند. اغلب پزشک این کار را با کمک سونوگرافی انجام می دهد. اگر کیست شما خیلی بزرگ باشد، ممکن است این روش برای شما موثر نباشد.
• جراحی: اگر درد زیادی دارید و یا به خاطر این کیست نمی توانید به راحتی راه بروید، جراحی ممکن است گزینه مناسبی برای شما باشد. اما این روش زمانی موثر است که پزشک دلیل اصلی به وجود آمدن کیست، برای مثال آرتروز، را نیز تشخیص دهد و آن را درمان کند.
• ورزش: فیزیوتراپیست می تواند ورزش های سبکی به شما بیاموزد تا با کمک آن ها بتوانید دامنه حرکت زانویتان را افزایش داده و ماهیچه های اطراف زانو ها را نیز تقویت کنید. این ورزش ها می توانند علایم بیماری را کمتر کنند.
• استراحت، کمپرس سرد، باند کشی و ارتفاع : هر زمان که می توانید به زانوی خود استراحت دهید، از باند کشی استفاده کنید، روی زانو کمپرس سرد بگذارید. زانو را، به خصوص شب ها، بالاتر از سطح بدن قرار دهید.

اگر متوجه قرمزی یا ورم پاها شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید؛ چرا که احتمالا کیست پاره شده است.  

آیا می توان جلوی بروز بیماری را گرفت؟

اگر از ابتدا از آسیب دیدگی های زانو جلوگیری کنید، ممکن است بتوان جلوی بروز این بیماری را گرفت.

هنگام کار بیرون از منزل از کفش های مناسب استفاده کنید.  

قبل از ورزش حتما بدن خود را گرم کنید. اگر دچار آسیب دیدگی زانو شدید در اسرع وقت آن را درمان کنید و اگر بهتر نشد حتما به پزشک مراجعه کنید.

در صورت درمان نشدن کیست بیکر چه اتفاقی می افتد؟

گاهی کیست پاره شده و باعث درد،  التهاب و کبودی پشت زانو و عضلات پشت ساق پا می شود.

زمانی که پای خود را کاملا صاف می کنید و می کشید و یا در حین فعالیت هستید درد شدید تر می شود.