زندگی سالم بعد از بهبودی سرطان
اگر شما قبلا به سرطان مبتلا بوده اید، ابتلای مجدد به سرطان در شما همچنان محتمل است. به همین دلیل مهم است که مراقب سلامتی خود باشید.
برگشت به روال عادی زندگی برای هر بازمانده از بیماری سرطان منحصر به فرد است؛ اما مهم است که همه بازماندگان برای حفظ سلامتی جسمی و عاطفی خود اقداماتی انجام دهند.
اگر شما قبلا به سرطان مبتلا بوده اید، ابتلای مجدد به سرطان در شما همچنان محتمل است. به همین دلیل مهم است که مراقب سلامتی خود باشید. لذا در این مقاله بر آنیم که یک سری نکات ضروری را با هم مرور کنیم.
پیگیری و چک آپ: وقتی درمان شما تمام شد، ممکن است پزشک به شما بگوید که باید در آینده به صورت دوره ای، معاینات یا آزمایش هایی انجام دهید. حتما از دستورات پزشک خود پیروی کنید؛ زیرا این اقدامات می تواند به یافتن علایم اولیه سرطان جدید یا تشخیص عود مجدد سرطان قبلی در مراحل اولیه کمک کند.
انتخاب های سالم: برخی از بهترین کارهایی که می توانید برای سلامتی خود انجام دهید عبارتند از: دوری از دخانیات، محافظت از پوست در برابر نور شدید آفتاب زیاد و حفظ وزن مناسب.
سه حوزه مهم سلامت جسمانی که کلید بهبود و تندرستی برای همه بازماندگان سرطان است، تغذیه سالم، فعالیت بدنی مناسب و مداوم در کنار خواب با کیفیت می باشد.
زندگی پس از سرطان می تواند به اندازه دوره درمان استرس زا باشد. زندگی خانوادگی، کار، امور مالی و سلامت روان از جمله مواردی است که برای برگشت به روال عادی نیاز به زمان دارند. طبیعی است که احساس آرامش، قدردانی و هیجان و در عین حال احساس نگرانی یا غم داشته باشید.
می توانید راه های زیر یا روش های دیگر را برای کاهش استرس امتحان کنید و دریابید که کدام یک برای شما بهتر است.
- فعالیت بدنی از نظر جسمی و روحی تنش را کاهش می دهد. فعالیت بدنی باعث ترشح اندورفین (هورمون های احساس خوب) می شود و به حس رهایی و آرام شدن ماهیچه هایی که در اثر استرس سفت و منقبض شده اند، کمک می کند. قبل از شروع با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که در مورد نوع فعالیت بدنی انتخابی محدودیت پزشکی خاصی برایتان وجود نداشته باشد.
- مدیتیشن و ریلکسیشن (تکنیک های تنفس عمیق) می تواند به آرام کردن ذهن شما کمک کند. در این زمینه می توانید از کلاس های حضوری یا آنلاین، ویدیوهای آموزشی و یا اپلیکیشن های کاربردی سود ببرید.
- فعالیت های خلاقانه مانند هنر، رقص، موسیقی، نوشتن یا کاردستی می تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را بهبود ببخشید، ذهن خود را آرام کرده و بهتر تمرکز کنید.
- اشتراک تجربه های شخصی با دیگران به شما فرصتی میدهد تا در مورد احساسات خود صحبت کنید و بشنوید که چگونه سایر بازماندگان سرطان در حال سازگاری با بیماری و زندگی بعد از درمان سرطان هستند.
پس از درمان، ممکن است احساس جدایی از جمع داشته باشید. هم چنین ممکن است حمایتی که از تیم مراقبت های بهداشتی خود در طول دوره درمانی دریافت می کردید را از دست بدهید. اما می توانید همچنان با راهکارهای زیر تا زمان نیاز خود از پشتیبانی بهره مند شوید!
- از پرستاران و پزشکان خود بپرسید که آیا هنوز هم می توانید با آنها تماس بگیرید. این موضوع می تواند به شما کمک کند در ارتباط بمانید.
- گروههای پشتیبانی – حضوری یا آنلاین – راهی عالی برای ملاقات با سایر بهبودیافتگان، برای به اشتراک گذاشتن احساسات، نگرانیها و بازگشت سریع تر به روال عادی زندگی است.
ممکن است به دلایل زیادی در طول درمان و پس از آن احساس عصبانیت و خشم کنید. این احساسات قابل مدیریت کردن هستند و با گذشت زمان به مرور از بین می روند. نکات زیر ممکن است در این زمینه کمک کننده باشد:
- از خود بپرسید چه موضوعی سبب خشم شما شده است و برای آن چه کاری می توانید انجام دهید.
- روشی برای آرام کردن خشم خود پیدا کنید.
- روی چیزی تمرکز کنید که امکان کنترلش را دارید، مثل زمان معاینات، تغییر در سبک زندگی و … .
اصطلاح ” chemo brain ” برای توصیف مشکلات و اختلالات به وجود آمده در زمینه تفکر و حافظه در حین و بعد از درمان سرطان به کار می رود. چالشهای سلامت عاطفی و روانی مانند افسردگی، اضطراب، استرس و مشکلات خواب میتوانند در این زمینه هم مطرح باشند.
هر احساسی که دارید واقعی و معتبر است. صحبت با متخصصان بسیار مهم است؛ زیرا مشکلات سلامت روان در صورت نادیده گرفته شدن ممکن است بدتر شوند.
نمونه ای از سوالاتی که در این زمینه باید از پزشک خود بپرسید، شامل موارد زیر است:
- آیا داروی من عوارض جانبی در زمینه ذهنی یا عاطفی ایجاد می کند؟
- آیا چیزی که من احساس می کنم رایج است؟ چگونه می توانم با این احساسات کنار بیایم؟
- آیا مشاوره یا گروه پشتیبانی برای من مناسب است؟
گروهی از متخصصان می توانند در مورد مدیریت احساسات، مواجهه با مشکلات پیش رو و استفاده از منابع موجود در جامعه به شما کمک کنند، از جمله:
- روانشناسان، مددکاران اجتماعی بالینی به ویژه مددکاران اجتماعی انکولوژی و مشاورانی که مجوز تشخیص و رفتار درمانی مشکلات سلامت روان را دارند، می توانند به شما کمک کنند تا احساسات و نگرانی های خود را مدیریت کنید.
- روانپزشکان، پزشکانی هستند که در روانشناسی یا سلامت روان تخصص دارند و علاوه بر ارائه درمان های مختلف، می توانند بسته به تشخیص، نیاز و شرایط بالینی شما، دارو نیز تجویز کنند.
- مشاوران معنوی هم می توانند به شما کمک کنند تا با نگرانی هایی مانند احساس تنهایی، ترس از مرگ، و شک در ایمان خود کنار بیایید.
از تیم مراقبت های بهداشتی خود، مراکز اجتماعی محلی، بیمارستانها، سازمانهای حمایتی، کلینیک ها یا مکان های زیارتی در مورد برنامه هایی که ممکن است ویژه بیماران مبتلا به سرطان ارائه دهند، پرس و جو کنید.
صحبت کردن با خانواده و دوستانتان ممکن است چالش برانگیز باشد. با آگاه کردن اطرافیانتان نشان دهید که از سوالات و نگرانی های آنها استقبال می کنید. به آنها اجازه دهید بدانند چه کار می کنید و از به اشتراک گذاشتن آن، احساس ناراحتی نمی کنید.
برخی از موضوعاتی که باید مورد بحث قرار گیرند عبارتند از:
- رابطه و نقش بین شما و افرادی که از شما مراقبت می کنند، ممکن است در طول درمان و حتی پس از درمان نیز تغییر کنند. این ایده خوبی است که با هم در مورد احساسات خود صحبت کنید.
- دوستان و خانواده می توانند از شما حمایت کنند. افراد نزدیک به شما ممکن است ندانند که چگونه پس از درمان از شما حمایت کنند. در مورد این که آنها چگونه می توانند در شرایط عادی جدید به شما کمک کنند (یا کمک نکنند)، شفاف، صادق و به طور مشخص صحبت کنید.
- مهم است که در مورد انتظارات برای بهبودی صحبت کنید و در طول فرآیند صبور باشید. همه چیز ممکن است فورا به حالت “عادی” برنگردد، و این اشکالی ندارد.
هنگامی که درمان سرطان به پایان می رسد، ممکن است احساس آرامش یا قدرت کنید. هم چنین ممکن است مجموعه جدیدی از اهداف داشته باشید یا در مورد آینده نگران باشید. حتی شاید متوجه شوید که برای این که بتوانید برخی از کارهای قبلی را انجام دهید، نیاز به زمان بیشتری دارید.
شما ممکن است بیشتر از آنچه عادت دارید برای مدتی به کمک دیگران وابسته باشید و ممکن است نگران پول و بازگشت سرطان خود باشید. لذا در این زمینه آگاه باشید و به خود فرصت و زمان دهید.
“با آرزوی سلامتی و تندرستی پایدار شما”