اِستریا یا تَرک‌های پوستی، خطوط نازک و کشیده‌ای هستند که وقتی پوست شما به طور ناگهانی کشیده می‌شود، بر روی پوست شما ظاهر می‌گردند.

این ترک‌ها زمانی ایجاد می‌شود که به دنبال یک دوره کشیدگی بیش از حد پوست خصوصا در دوران بارداری، هنگام افزایش یا کاهش وزن و یا در دوران بلوغ، پوست نتواند به طور طبیعی به حالت اولیه خود بازگردد و بازسازی شود.

ترک‌های پوستی ممکن است بر روی سطح پوست هر شخصی ایجاد شود، اما در خانم‌ها شیوع بیشتری دارد.

ترک‌های پوستی غالبا در مناطق خاصی از پوست بروز می‌کنند:

• شکم
• پستان‌ها
• پهلوها
• باسن
• ران‌ها

ترک‌های پوستی خطرناک نیستند اما ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس یا نگرانی و اضطراب در فرد شوند.

علایم و نشانه‌ها

قبل از ظهور ترک‌های پوستی، پوست در آن نواحی نازک و صورتی رنگ می‌شود، حتی ممکن است تحریک پوستی یا خارش نیز به همراه داشته باشد.

این خطوط در ابتدا به صورت رگه‌های چروکیده‌ای هستند که گسترش پیدا می‌کنند و بسته به رنگ پوست فرد، به رنگ‌های قرمز، بنفش، صورتی، قرمز مایل به قهوه‌ای یا قهوه‌ای تیره دیده می‌شوند.

رگه‌های تَرک در نهایت رنگ باخته و به شکل خطوط صاف و نقره‌ای رنگ در می‌آیند. 

ترک‌های پوستی آرام آرام کمرنگ می‌شوند اما باید سال‌ها سپری شود تا این خطوط محو شوند.

عوامل ایجاد ترک‌های پوستی

رشد سریع یا جمع شدن پوست طی مدت کوتاه می‌تواند باعث ایجاد ترک های پوستی شود.

عوامل شایعی که باعث ایجاد این خطوط می‌شوند عبارتند از:

• بارداری: بسیاری از زنان قبل یا بعد از زایمان، دچار ترک های پوستی می‌شوند.
• بلوغ: رشد سریع طی دوره بلوغ می‌تواند منجر به ایجاد ترک های پوستی ‌شود.
• افزایش سریع وزن: افزایش وزن در یک دوره زمانی کوتاه باعث ایجاد ترک‌های پوستی می‌شود.
• بیماری‌ها: برخی از بیماری‌های خاص مانند سندرم مارفان یا سندرم کوشینگ ممکن است منجر به ایجاد ترک‌های پوستی بر روی پوست شود. سندرم مارفان باعث کاهش خاصیت ارتجاعی پوست می‌شود. اختلال هورمونی ناشی از سندرم کوشینگ نیز باعث افزایش وزن و شکنندگی پوست می‌شود.
• مصرف کورتیکواستروئیدها: استفاده طولانی مدت از کرم‌ها و لوسیون‌های کورتیکواستروئیدی  میزان کلاژن پوست را کاهش می‌دهد و باعث ایجاد این ترک ها می‌شود.

پوست از 3 لایه تشکیل شده و هنگامی که بافت‌های پیوند دهنده پوست، بیش از اندازه کشیده شود، ترک‌های پوستی در لایه میانی پوست (درم) ایجاد خواهد شد.

طی فرآیند رشد، فیبرهای پیوندی در لایه میانی پوست، به آرامی کشیده می‌شوند. در صورتی که رشد سریع باعث کشیده شدن ناگهانی پوست خواهد شد. عوامل ذکر شده باعث می‌شوند که لایه میانی پوست، دچار پارگی شده و در نهایت ترک‌های پوستی ایجاد شوند.

درمان و پیشگیری

درمان ترک‌های پوستی پرهزینه است و در بعضی موارد موثر واقع نمی‌شود.

شواهد کافی برای اثبات تاثیرگذاری کرم‌‌ها، ژل‌ها و جراحی‌های زیبایی برای درمان ترک‌های پوستی وجود ندارد.

ترک‌های پوستی به مرور زمان کمرنگ شده و محو می‌شوند. در مورد زنانی که دچار ترک‌های پوستی ناشی از بارداری شده‌اند، 6 تا 12 ماه پس از زایمان، این خطوط کمرنگ‌تر خواهند شد.

برای مناطقی از بدن که بیشتر در معرض دید است، استفاده از لوازم آرایشی در پوشاندن ترک‌های پوستی موثر خواهد بود.

همیشه نمی‌توان از ایجاد ترک‌های پوستی پیشگیری کرد، با این حال روش‌های زیر برای پیشگیری موثرند:

• حفظ وزن متناسب
• دنبال کردن رژیم غذایی سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی. مصرف مقدار مناسبی ویتامین A و C و مواد معدنی مانند روی و سیلیکون در تقویت پوست موثر خواهد بود
• برنامه ریزی برای افزایش آرام و تدریجی وزن حین بارداری
• نوشیدن روزانه 6 تا 8 لیوان آب
• پرهیز از رژیم‌های سخت کوتاه مدت و برگشت ناگهانی اضافه وزن