عفونت مجاری ادراری، عفونت در هر بخشی از سیستم ادراری است که شامل کلیه ها، مثانه، حالب ها و مجرای ادرار می شود.

احتمال ابتلا به عفونت ادراری در خانم ها بیشتر است.

بسیاری از زنان گاهی اوقات برای سال ها دچار عفونت های مکرر می شوند.

از هر 10 مرد، یک نفر در طول زندگی خود به عفونت ادراری مبتلا می شود.

در این مقاله نحوه کنترل این بیماری، علایم  و کاهش احتمال ابتلا به آن بررسی می شود.

علایم عفونت ادراری

علایم عفونت ادراری می تواند شامل موارد زیر باشد:

• احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• احساس  اضطرار مکرر یا شدید برای ادرار کردن، با این که مقدار ادرار کمی دفع می شود؛
• ادرار کدر، تیره، خونی یا با بوی عجیب؛
• احساس خستگی یا لرز؛
• تب یا لرز (نشانه ای مبنی بر این که عفونت ممکن است به کلیه های شما رسیده باشد)؛
• درد یا فشار در پشت یا پایین شکم.

انواع عفونت ادراری

عفونت می تواند در قسمت های مختلف دستگاه ادراری بروز کند.

هر نوع بر اساس محل عفونت نام متفاوتی دارد.

• سیستیت یا التهاب مثانه: ممکن است احساس کنید که به طور مکرر نیاز به ادرار کردن دارید، یا ممکن است هنگام ادرار کردن احساس درد کنید. هم چنین ممکن است زیر شکم درد داشته باشید و ادرار کدر یا خونی داشته باشید.
• پیلونفریت (عفونت کلیه ها): این نوع از عفونت می تواند منجر به تب، لرز، حالت تهوع، استفراغ و درد در قسمت پشت یا پهلو شود.
• اورتریت (عفونت مجرای ادرار): این عفونت می تواند باعث ترشح و سوزش هنگام ادرار شود.

علل عفونت ادراری

پزشکان به زنان می گویند که برای پیشگیری از ابتلا به عفونت های ناحیه تناسلی بعد از رفتن به دستشویی خود را به خوبی، از جلو به عقب، با دستمال توالت خشک کنند.

مجرای ادرار، لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می رساند، و نزدیک به مقعد است.

گاهی اوقات باکتری های روده بزرگ نیز می توانند از مقعد خارج شده و وارد مجرای ادرار شوند.

باکتری ها از آن جا می توانند تا مثانه حرکت کنند و اگر عفونت درمان نشود، ممکن است منجر به بروز عفونت کلیه ها شود.

زنان مجرای ادرار کوتاه تری نسبت به مردان دارند. این باعث می شود که باکتری ها راحت تر به مثانه برسند.

رابطه جنسی نیز می تواند باعث ورود باکتری ها به مجاری ادراری شود.

برخی از زنان به دلایل ژنتیکی بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.

حتی شکل مجرای ادرار برخی از افراد سبب می شود بیشتر در معرض ابتلا  به عفونت ها قرار گیرند.

زنان مبتلا به دیابت ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند، زیرا سیستم ایمنی ضعیفی دارند و همین موضوع باعث می شود کمتر بتوانند با عفونت ها مبارزه کنند.

سایر شرایطی که می تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد عبارتند از: تغییرات هورمونی، مولتیپل اسکلروزیس و هر چیزی که بر جریان ادرار تأثیر می گذارد، مانند سنگ کلیه، سکته مغزی و آسیب نخاعی.

آزمایش ها و تشخیص عفونت ادراری

اگر مشکوک به عفونت ادراری هستید، به پزشک مراجعه کنید.

از شما نمونه ادرار گرفته می شود.

اگر به طور مکرر به عفونت ادراری مبتلا می شوید و پزشک مشکوک به مشکلی در مجاری ادراری شما است، ممکن است با سونوگرافی، سی تی اسکن یا ام آر آی بررسی دقیق تری انجام دهد.

هم چنین ممکن است پزشک برای معاینه بیشتر داخل مجرای ادرار و مثانه از یک لوله بلند و انعطاف پذیر به نام سیستوسکوپ استفاده کند.

عفونت ادراری مزمن

اگر مردی یک بار به عفونت ادراری مبتلا شود، احتمالا دفعات دیگری نیز مبتلا خواهد شد.

از هر 5 زن، 1 نفر برای بار دوم نیز به عفونت ادراری مبتلا می شود، و برخی نیز بارها و بارها به آن مبتلا می شوند.

در بیشتر موارد هر نوبت از عفونت توسط نوع یا سویه متفاوتی از باکتری ایجاد می شود.

اما برخی از باکتری ها می توانند به سلول های بدن حمله کنند و تکثیر شوند و گروهی از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک ایجاد کنند.

سپس از سلول ها خارج شده و مجددا به دستگاه ادراری حمله کنند.

درمان عفونت ادراری مزمن

اگر سه بار یا بیشتر در سال به عفونت ادراری مبتلا می شوید، از پزشک بخواهید یک برنامه دارو درمانی برای شما در نظر بگیرد.

اگر برای عفونت ادراری آنتی بیوتیک مصرف می کنید، حتی اگر علایم شما برطرف شده است، دوره درمان آنتی بیوتیکی خود را تکمیل کرده و به اتمام برسانید.

در صورت عدم بهبود و یا بروز عوارض دارویی با پزشک و یا داروساز مشورت کنید.