پرش پلک، پلک زدن غیرارادی و غیر طبیعی ست.

این پلک زدن غیرطبیعی ممکن است بارها در روز اتفاق بیفتد. اگر پرش پلک شدید باشد، می تواند بینایی شما را تحت تاثیر قرار دهد.

یکی از عضلات صورت وظیفه بستن پلک را دارد. عضله دیگری پلک را باز می کند.

ایجاد مشکل در هر یک از این ماهیچه ها (و گاهی اوقات هر دوی آنها) ممکن است باعث پرش پلک شود. سایر عضلات چشم نیز ممکن است در پرش پلک تاثیر بگذارند.

بسیاری از افراد، گهگاه دچار پرش پلک می شوند، مخصوصا زمانی که خسته هستند یا کافئین زیادی مصرف کرده اند. پرش مکرر پلک نسبتا غیر معمول است.

ممکن است همه افراد دچار پرش پلک شوند؛ اما در زنان میانسال و مسن‌ شایع‌تر است.

علت پرش پلک چیست؟

پرش پلک خطری به دنبال ندارد و منجر به مشکلات دیگری نمی شود.

ممکن است ناشی از خستگی، مصرف بیش از حد کافئین یا استرس باشد.

هم چنین داشتن ژن‌های خاص در برخی افراد ممکن است منجر به پرش پلک شود.

به ندرت ممکن است که وجود مشکل دیگری در مغز یا سیستم عصبی باعث پرش پلک شود.

 این مشکلات عبارتند از:

• بیماری پارکینسون؛
• آسیب مغزی ناشی از التهاب یا سکته مغزی؛
•  واکنش به برخی داروهای اعصاب و روان؛
• اختلال حرکتی سیستم عصبی؛
• بیماری ام اس؛
•  اسپاسم صورت؛
• فلج بل.

این مشکلات اغلب علایم دیگری نیز دارند.

چه کسانی در معرض خطر پرش پلک هستند؟

سابقه آسیب به سر ممکن است خطر پرش پلک را افزایش دهد.

هم چنین اگر این مشکل در خانواده شما وجود داشته باشد یا از داروهای خاصی برای سلامت روان استفاده کرده باشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار گیرید.

علایم پرش پلک چیست؟

انقباضات پلک از نظر شدت و فراوانی بسیار متفاوت است.

برخی از افراد ممکن است هر چند ثانیه یک بار دچار پرش پلک شوند.

پرش پلک ممکن است چند روز یا بیشتر طول کشد و سپس برای مدتی از بین برود.

در برخی از افراد پرش پلک بیشتر اتفاق می افتد و در طول زمان طولانی تر می شود. در بسیاری دیگر علایم از بین می روند و باز نمی گردند.

معمولا پرش پلک فقط در پلک بالایی رخ می دهد.

احتمالا هر دو چشم دچار پرش پلک می شوند؛ اما گاهی اوقات فقط یک چشم علایم را نشان می دهد.

پلک شما ممکن است تا حدی بسته شود، یا ممکن است کامل بسته شود.

علاوه بر اسپاسم پلک، ممکن است علایم دیگری نیز داشته باشید:

• سوزش چشم (اغلب اولین علامت)؛
•  افزایش دفعات پلک زدن؛
• حساسیت به نور؛
• خشکی چشم؛
• مشکلات بینایی، اگر پرش پلک مکرر باشد؛
• اسپاسم صورت.

علایم پرش پلک اغلب زمانی که در خواب هستید یا روی یک کار دشوار تمرکز می کنید از بین می روند.

بسیاری از افراد متوجه می‌شوند که با انجام برخی از کارها ممکن است پرش پلک برای مدت کوتاهی از بین رود؛ فعالیت هایی مانند صحبت کردن، آواز خواندن یا لمس کردن قسمتی از بدن.

برخی موارد ممکن است احتمال بروز علایم را بیشتر کند. این موارد عبارتند از:

• خستگی؛
• فشار و استرس؛
• چراغ های روشن؛
• رانندگی؛
• کافئین؛
• تحریک چشم به دلایل دیگر.

پرش پلک چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک در مورد سابقه سلامتی شما سوالاتی می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد.

این معاینه اغلب شامل معاینه کامل سیستم عصبی و چشم ها است.

تشخیص نهایی اغلب با چشم پزشک است. معمولا شما به هیچ آزمایش دیگری نیاز نخواهید داشت.

در برخی موارد ممکن است پزشک دستور تصویربرداری از مغز با سی تی اسکن یا ام آر آی دهد. به کمک تصویربرداری می توان سایر علل پزشکی پرش پلک را رد کرد.

پرش پلک چگونه درمان می شود؟

اگر علایم زیادی از پرش پلک ندارید، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید.

استراحت بیشتر و کاهش مصرف کافئین ممکن است به کاهش علایم کمک کند.

اگر پرش پلک برایتان مشکل ساز شده است، ممکن است پزشک تزریق سم بوتولینوم به ماهیچه های پلک را توصیه کند.

این ماده می تواند ماهیچه اى را که در حال انقباض است از کار بیندازد.

ممکن است پزشک از شما بخواهد برای درمان پرش پلک از دارو استفاده کنید.

این داروها فقط در کوتاه مدت علایم را کاهش می دهند و برای همه افراد موثر نیستند.

اگر پرش پلک شما هنوز شدید است، ممکن است به جراحی ای به نام میکتومی نیاز داشته باشید.

در این جراحی پزشک برخی از ماهیچه ها و اعصاب پلک های شما را بر می دارد. به کمک این عمل جراحی علایم در بسیاری از افراد متوقف می شود.

هم چنین پزشک باید هر گونه بیماری زمینه ای، مانند پارکینسون را که ممکن است باعث پرش پلک شود، درمان کند.

عوارض احتمالی پرش پلک چیست؟

اگر انقباض چشم مزمن و شدید باشد، می‌تواند به طور دائمی به پلک‌ها و سایر ساختارهای چشم آسیب رساند.

این مشکلات عبارتند از:

• پلک های فوقانی کمتر از حد طبیعی استراحت می کنند؛
• ابروها کمتر از حد طبیعی استراحت می کنند؛
• پوست اضافی در عضلات  فوقانی یا تحتانی چشم ایجاد می شود؛
• چین خوردگی غیر طبیعی در پلک ها ایجاد می شود.

برخی از افراد مبتلا به پرش مزمن پلک در نهایت دچار اسپاسم عضلانی در سایر قسمت‌های بدن، مانند فک یا گردن می‌شوند.

چگونه پرش پلک را مدیریت کنیم؟

اگر گاهی اوقات دچار پرش پلک می شوید، می‌توانید اقداماتی را برای کاهش علایم خود انجام دهید:

• محصولات حاوی کافئین مصرف نکنید.
• به اندازه کافی بخوابید.
• استرس را کاهش دهید.
•  سایر منابع تحریک چشم را کاهش دهید. ممکن است استفاده از قطره های چشمی موثر باشد.
•  در صورت نیاز از عینک آفتابی استفاده کنید.

اگر پرش پلک بیش از یک هفته طول کشید، با پزشک خود تماس بگیرید.

هم چنین در صورت داشتن علایم جدید یا اضافی، مانند سایر اسپاسم های صورت یا ترشحات از چشم، به پزشک مراجعه کنید.